Epistula Polycarpi: Editio critica
This Greek and Latin edition of the Epistula Polycarpi is divided into boxes following the common chapter division of the epistle. At the head of each chapter, there is a link (marked app) to the critical apparatus, which includes the readings of the manuscripts in the order of the text. At the head of each chapter including the original text, there is also a link to the translation (marked trans).
On the manuscript page and in the checklist, you find the sigla of the manuscripts of the Greek and Latin texts. The beginning of each manuscript page or opening of the digitized version is marked in the edition with the signum of the manuscript in question on light green background: x. If the web page includes two manuscript pages, the latter one is marked ”squared two”: x². If there are two columns on the page, the second one is marked with a double quotation mark, e. g. x” or x²”. When you tap the green or blue sign, the popup window appears on the opposite column. You can shape and locate the popup window as you like.
The manuscripts appear in the apparatus following, at least approximately, their quality order. The manuscript families — Fα and Fβ among Greek and Latin manuscripts — can often be separated.When one or two manuscripts have a different reading than the rest of the family, the agreement of most manuscripts within the family is marked with a minus (Fα- and Fβ-). In the case of disputed and conjectural readings, the editors’ decisions are also introduced. For the abbreviations of the editors, see the Editions and translations page and the checklist.
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Πολύκαρπος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πρεσβύτεροι τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ τῇ παροικούσῃ Φιλίππους· ἔλεος Lt ὑμῖν καὶ εἰρήνη παρὰ θεοῦ παντοκράτορος καὶ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν πληθυνθείη.
Dl Συνεχάρην ὑμῖν μεγάλως ἐν κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ, δεξαμένοις τὰ μιμήματα τῆς ἀληθοῦς ἀγάπης καὶ προπέμψασιν, ὡς ἐπέβαλεν ὑμῖν, τοὺς ἐνειλημένους τοῖς ἁγιοπρεπέσι δεσμοῖς, ἅτινά ἐστι διαδήματα τῶν ἀληθῶς Ur ὑπὸ θεοῦ καὶ e τοῦ κυρίου ἡμῶν ἐκλελεγμένων· Zn καὶ ὅτι ἡ βεβαία τῆς πίστεως ὑμῶν ῥίζα, ἐξ ἀρχαίων v καταγγελλομένη χρόνων, μέχρι νῦν διαμένει καὶ καρποφορεῖ εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὃς ὑπέμεινεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἕως θανάτου καταντῆσαι, ὃν ἤγειρεν ὁ θεός, λύσας τὰς ὠδῖνας τοῦ ᾅδου·
1.3 εἰς ὃν οὐκ ἰδόντες πιστεύετε χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ καὶ δεδοξασμένῃ, εἰς ἣν πολλοὶ ἐπιθυμοῦσιν εἰσελθεῖν, o εἰδότες, ὅτι χάριτί ἐστε σεσωσμένοι, οὐκ ἐξ ἔργων, ἀλλὰ θελήματι θεοῦ f διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
|
Dl Lt Διὸ ἀναζωσάμενοι τὰς ὀσφύας δουλεύσατε e τῷ θεῷ ἐν φόβῳ καὶ ἀληθείᾳ, g² ἀπολιπόντες τὴν κενὴν ματαιολογίαν καὶ τὴν τῶν πολλῶν πλάνην, πιστεύσαντες εἰς τὸν ἐγείραντα τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν καὶ δόντα αὐτῷ δόξαν v” καὶ θρόνον p ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· ᾧ ὑπετάγη τὰ πάντα ἐπουράνια καὶ ἐπίγεια, Hx ᾧ t Ur² πᾶσα b πνοὴ λατρεύσει, ὃς ἔρχεται κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν, οὗ τὸ αἷμα ἐκζητήσει ὁ θεὸς ἀπὸ τῶν ἀπειθούντων αὐτῷ.
2.2
ὁ δὲ ἐγείρας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν καὶ ἡμᾶς r ἐγερεῖ, ἐὰν ποιῶμεν αὐτοῦ τὸ θέλημα καὶ πορευώμεθα ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ καὶ ἀγαπῶμεν, ἃ ἠγάπησεν, ἀπεχόμενοι h πάσης ἀδικίας, πλεονεξίας, φιλαργυρίας, e καταλαλιᾶς, d² ψευδομαρτυρίας· μὴ ἀποδιδόντες κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἢ Dl λοιδορίαν ἀντὶ Zn λοιδορίας ἢ γρόνθον ἀντὶ γρόνθου ἢ κατάραν ἀντὶ κατάρας·
2.3
μνημονεύοντες δὲ ὧν εἶπεν ὁ κύριος διδάσκων· v μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· s ἀφίετε, καὶ ἀφεθήσεται ὑμῖν· ἐλεᾶτε, ἵνα ἐλεηθῆτε· Lt ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε, ἀντιμετρηθήσεται ὑμῖν· καὶ ὅτι μακάριοι οἱ πτωχοὶ καὶ οἱ διωκόμενοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, f ὅτι αὐτῶν ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
3.1 Ur Ταῦτα, ἀδελφοί, οὐκ ἐμαυτῷ ἐπιτρέψας γράφω ὑμῖν g περὶ τῆς δικαιοσύνης, ἀλλ᾿ ἐπεὶ ὑμεῖς προεπηλακίσατέ με. 3.2 οὔτε γὰρ e ἐγὼ Dl οὔτε ἄλλος ὅμοιος ἐμοὶ δύναται κατακολουθῆσαι τῇ σοφίᾳ τοῦ μακαρίου καὶ ἐνδόξου Παύλου, ὃς γενόμενος ἐν ὑμῖν κατὰ πρόσωπον τῶν τότε ἀνθρώπων ἐδίδαξεν ἀκριβῶς καὶ βεβαίως τὸν περὶ ἀληθείας λόγον, ὃς καὶ ἀπὼν ὑμῖν ἔγραψεν ἐπιστολάς, εἰς ἃς ἐὰν ἐγκύπτητε, δυνηθήσεσθε οἰκοδομεῖσθαι εἰς τὴν p² δοθεῖσαν ὑμῖν πίστιν. 3.3 ἥτις ἐστὶν μήτηρ πάντων ἡμῶν, ἐπακολουθούσης τῆς t² ἐλπίδος, προαγούσης τῆς Zn ἀγάπης τῆς εἰς θεὸν καὶ Χριστὸν καὶ εἰς τὸν πλησίον. b² ἐὰν γάρ τις τούτων ἐντὸς ᾖ, πεπλήρωκεν Lt ἐντολὴν δικαιοσύνης· ὁ γὰρ ἔχων ἀγάπην e μακράν ἐστιν πάσης ἁμαρτίας.
|
4.1 Hx Ἀρχὴ δὲ πάντων χαλεπῶν φιλαργυρία. εἰδότες οὖν, ὅτι οὐδὲν εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον, o ἀλλ᾿ οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι ἔχομεν, ὁπλισώμεθα Dl τοῖς ὅπλοις τῆς δικαιοσύνης καὶ διδάξωμεν ἑαυτοὺς Ur² πρῶτον πορεύεσθαι ἐν τῇ ἐντολῇ τοῦ κυρίου. 4.2 ἔπειτα καὶ τὰς γυναῖκας ἡμῶν ἐν τῇ δοθείσῃ r αὐταῖς πίστει καὶ g² ἀγάπῃ v f καὶ ἁγνείᾳ, στεργούσας τοὺς ἑαυτῶν ἄνδρας ἐν πάσῃ ἀληθείᾳ καὶ ἀγαπώσας πάντας ἐξ ἴσου ἐν πάσῃ ἐγκρατείᾳ, καὶ τὰ τέκνα h² παιδεύειν τὴν παιδείαν τοῦ φόβου τοῦ θεοῦ· 4.3 τὰς χήρας σωφρονούσας e περὶ τὴν τοῦ κυρίου πίστιν, ἐντυγχανούσας ἀδιαλείπτως περὶ πάντων, μακρὰν οὔσας πάσης διαβολῆς, καταλαλιᾶς, ψευδομαρτυρίας, φιλαργυρίας καὶ παντὸς d κακοῦ· γινωσκούσας, ὅτι εἰσὶ θυσιαστήριον θεοῦ καὶ ὅτι πάντα μωμοσκοπεῖται, Lt καὶ λέληθεν αὐτὸν οὐδὲν οὔτε λογισμῶν οὔτε ἐννοιῶν οὔτε τι τῶν κρυπτῶν τῆς καρδίας. |
5.1 Dl Zn Εἰδότες οὖν, ὅτι θεὸς οὐ μυκτηρίζεται, ὀφείλομεν ἀξίως τῆς ἐντολῆς αὐτοῦ καὶ δόξης περιπατεῖν. 5.2 ὁμοίως p διάκονοι v” ἄμεμπτοι κατενώπιον αὐτοῦ τῆς δικαιοσύνης ὡς θεοῦ καὶ Χριστοῦ s διάκονοι καὶ οὐκ ἀνθρώπων· μὴ διάβολοι, μὴ δίλογοι, e ἀφιλάργυροι, Ur ἐγκρατεῖς, περὶ πάντας εὔσπλαγχνοι, ἐπιμελεὶς, πορευόμενοι κατὰ τὴν t ἀλήθειαν o² τοῦ κυρίου, ὃς ἐγένετο b διάκονος πάντων· ᾧ ἐὰν εὐαρεστήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, ἀποληψόμεθα καὶ τὸν μέλλοντα, καθὼς ὑπέσχετο ἡμῖν ἐγεῖραι ἡμᾶς ἐκ νεκρῶν, καὶ ὅτι ἐὰν πολιτευσώμεθα ἀξίως αὐτοῦ, καὶ f συμβασιλεύσομεν αὐτῷ, εἴγε πιστεύομεν. 5.3 g ὁμοίως καὶ νεώτεροι ἄμεμπτοι ἐν πᾶσιν, πρὸ παντὸς προνοοῦντες ἁγνείας καὶ χαλιναγωγοῦντες ἑαυτοὺς Dl ἀπὸ παντὸς κακοῦ. καλὸν γὰρ τὸ ἀνακόπτεσθαι Hx ἀπὸ τῶν ἐπιθυμιῶν v² τῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ὅτι πᾶσα ἐπιθυμία e κατὰ τοῦ πνεύματος στρατεύεται καὶ οὔτε πόρνοι οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται βασιλείαν θεοῦ κληρονομήσουσιν, οὔτε οἱ ποιοῦντες r τὰ ἄτοπα. διὸ δέον Lt ἀπέχεσθαι ἀπὸ πάντων τούτων, ὑποτασσομένους τοῖς πρεσβυτέροις καὶ διακόνοις ὡς θεῷ καὶ Χριστῷ· τὰς παρθένους ἐν ἀμώμῳ καὶ ἁγνῇ συνειδήσει περιπατεῖν. |
6.1 Ur² Καὶ οἱ πρεσβύτεροι δὲ εὔσπλαγχνοι, εἰς πάντας ἐλεήμονες, Zn ἐπιστρέφοντες τὰ ἀποπεπλανημένα, ἐπισκεπτόμενοι πάντας ἀσθενεῖς, h μὴ ἀμελοῦντες χήρας ἢ ὀρφανοῦ ἢ πένητος· ἀλλὰ προνοοῦντες ἀεὶ τοῦ καλοῦ ἐνώπιον θεοῦ καὶ p² ἀνθρώπων, o e Dl ἀπεχόμενοι πάσης ὀργῆς, προσωποληψίας, v²” κρίσεως ἀδίκου, μακρὰν ὄντες πάσης φιλαργυρίας, μὴ ταχέως πιστεύοντες κατά τινος, μὴ ἀπότομοι ἐν κρίσει, εἰδότες, ὅτι ὀφειλέται ἐσμὲν ἁμαρτιῶν. 6.2 εἰ οὖν δεόμεθα d² τοῦ κυρίου, ἵνα ἡμῖν f ἀφῇ, ὀφείλομεν καὶ ἡμεῖς ἀφιέναι· t² ἀπέναντι γὰρ τῶν τοῦ θεοῦ ἐσμὲν ὀφθαλμῶν, καὶ πάντας δεῖ παραστῆναι τῷ βήματι τοῦ Χριστοῦ καὶ ἕκαστον g² ὑπὲρ ἑαυτοῦ λόγον δοῦναι. 6.3 οὕτως οὖν δουλεύσωμεν αὐτῷ μετὰ φόβου καὶ πάσης εὐλαβείας, καθὼς αὐτὸς ἐνετείλατο καὶ οἱ εὐαγγελισάμενοι ἡμᾶς e ἀπόστολοι καὶ οἱ προφῆται, οἱ προκηρύξαντες τὴν ἔλευσιν τοῦ κυρίου Lt ἡμῶν· Ur ζηλωταὶ περὶ τὸ καλόν, ἀπεχόμενοι σκανδάλων καὶ τῶν ψευδαδέλφων καὶ τῶν ἐν ὑποκρίσει φερόντων τὸ ὄνομα v τοῦ κυρίου, s οἵτινες ἀποπλανῶσι κενοὺς ἀνθρώπους. |
7.1 Hx Dl Πᾶς γάρ ὃς ἂν μὴ ὁμολογῇ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ Zn ἐληλυθέναι, ἀντίχριστός ἐστιν· καὶ ὃς ἂν μὴ ὁμολογῇ τὸ μαρτύριον τοῦ σταυροῦ, ἐκ τοῦ διαβόλου r ἐστίν· καὶ ὃς ἂν μεθοδεύῃ τὰ λόγια τοῦ κυρίου πρὸς τὰς ἰδίας ἐπιθυμίας καὶ λέγει μήτε o² ἀνάστασιν μήτε κρίσιν, οὗτος πρωτότοκός ἐστι τοῦ σατανᾶ. 7.2 διὸ ἀπολιπόντες τὴν ματαιότητα τῶν πολλῶν καὶ τὰς ψευδοδιδασκαλίας ἐπὶ τὸν ἐξ ἀρχῆς ἡμῖν παραδοθέντα e λόγον ἐπιστρέψωμεν, νήφοντες πρὸς τὰς εὐχὰς καὶ προσκαρτεροῦντες νηστείας, p δεήσεσιν αἰτούμενοι τὸν παντεπόπτην θεὸν μὴ εἰσενεγκεῖν ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, καθὼς εἶπεν ὁ κύριος· τὸ μὲν πνεῦμα f πρόθυμον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής. |
8.1 Ur² Dl Lt Ἀδιαλείπτως οὖν προσκαρτερῶμεν v” τῇ ἐλπίδι ἡμῶν καὶ τῷ ἀρραβῶνι τῆς δικαιοσύνης ἡμῶν, ὅς ἐστι Χριστὸς Ἰησοῦς, g ὃς ἀνήνεγκεν ἡμῶν τὰς b ἁμαρτίας τῷ ἰδίῳ σώματι ἐπὶ τὸ ξύλον, h² ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ t εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ· ἀλλὰ δι᾿ ἡμᾶς, ἵνα ζήσωμεν ἐν αὐτῷ, πάντα ὑπέμεινεν. 8.2 μιμηταὶ e οὖν γενώμεθα τῆς ὑπομονῆς αὐτοῦ, καὶ ἐὰν πάσχωμεν διὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ, δοξάζωμεν αὐτόν. τοῦτον γὰρ ἡμῖν τὸν ὑπογραμμὸν ἔθηκε δι᾿ ἑαυτοῦ, καὶ ἡμεῖς τοῦτο ἐπιστεύσαμεν. |
9.1 Eus Παρακαλῶ οὖν πάντας ὑμᾶς πειθαρχεῖν τῷ λόγῳ τῆς δικαιοσύνης Zn καὶ ἀσκεῖν πᾶσαν ὑπομονήν, Dl ἣν καὶ εἴδατε κατ᾿ d ὀφθαλμοὺς o οὐ μόνον ἐν τοῖς μακαρίοις Ἰγνατίῳ καὶ Ζωσίμῳ καὶ v² Ῥούφῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν ἄλλοις τοῖς ἐξ ὑμῶν καὶ ἐν αὐτῷ Παύλῳ καὶ τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις· 9.2 πεπεισμένους, ὅτι οὗτοι πάντες οὐκ εἰς Lt κενὸν ἔδραμον, ἀλλ᾿ ἐν Ur πίστει καὶ δικαιοσύνῃ, καὶ ὅτι r εἰς τὸν ὀφειλόμενον e αὐτοῖς τόπον εἰσὶ παρὰ τῷ κυρίῳ, ᾧ καὶ συνέπαθον. Hx οὐ γὰρ τὸν νῦν ἠγάπησαν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸν ὑπὲρ ἡμῶν ἀποθανόντα καὶ δι᾿ ἡμᾶς ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἀναστάντα. |
[missing from all known Greek manuscripts]
13.1
Eus Ur² Zn Ἐγράψατέ μοι καὶ ὑμεῖς καὶ Ἰγνάτιος, ἵν᾿ ἐάν τις ἀπέρχηται Dl εἰς Συρίαν, καὶ τὰ παρ᾿ ὑμῶν ἀποκομίσῃ γράμματα· ὅπερ ποιήσω, ἐὰν λάβω καιρὸν εὔθετον, εἴτε ἐγώ, εἴτε ὃν πέμπω πρεσβεύσοντα καὶ περὶ ὑμῶν.
13.2
Eus τὰς ἐπιστολὰς Ἰγνατίου τὰς πεμφθείσας ἡμῖν ὑπ᾿ αὐτοῦ καὶ Ur ἄλλας, ὅσας εἴχομεν παρ᾿ ἡμῖν, ἐπέμψαμεν ὑμῖν, καθὼς ἐνετείλασθε· αἵτινες ὑποτεταγμέναι εἰσὶν τῇ ἐπιστολῇ ταύτῃ· ἐξ ὧν μεγάλα ὠφεληθῆναι δυνήσεσθε. περιέχουσι γὰρ πίστιν καὶ ὑπομονὴν καὶ πᾶσαν οἰκοδομὴν τὴν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν ἀνήκουσαν.
Family α (Fα): r² a" cα p oα f u mα² s v1 v2²
Family β (Fβ): b” c²” rβ² oβ” t cβ mβ”
EPISTULA B. POLYCARPI SMYRNAEORUM ECCLESIAE EPISCOPI AD PHILIPPENSES CONFIRMANTIS FIDEM EORUM.
Polycarpus et qui cum eo sunt presbyteri ecclesiae dei, quae est Philippis; misericordia vobis et pax a deo omnipotente et Iesu Christo salvatore nostro abundet.
Dl Congratulatus sum vobis magnifice in domino nostro Iesu r Christo, suscipiens imitabilia verba dilectionis, u t” quam ostendistis in illis, qui praemissi sunt, viris sanctis, decorosis vinculis connexis, quae sunt coronae electae deo, illius veri regni, per dominum nostrum Zn Iesum Christum ; 1.2 et quia firmitas cβ” fidei vestrae a principio usque nunc permanet et fructificat rβ²” in domino nostro Iesu Christo, qui sustinuit pro peccatis oβ nostris usque ad mortem, quem resuscitavit deus, f dissolvens dolores inferni ; quem cum non videritis, nunc diligitis, in quem nunc non aspicientes creditis, credentes autem gaudebitis gaudio inenarrabili et glorificato — in quod multi desiderant introire — scientes quia gratia salvi estis facti, non ex operibus, sed in voluntate dei per Iesum Christum.
|
Dl Propter quod succincti lumbos vestros servite deo cum timore et in veritate, dimisso inani vaniloquio oα et multo p errore. Credite in illum, qui resuscitavit s dominum nostrum Iesum Christum ex mortuis, et dedit ei gloriam Es² et sedem in dextera sua; cui subiecta sunt omnia r² caelestia et terrestria et subterranea, cui omnis spiritus servit, qui a venturus est iudicare vivos et cα² mortuos, cuius sanguinem v1² requiret mα deus ab eis qui non crediderunt in eum; 2.2 qui et resuscitavit eum a mortuis, qui et nos v2 resuscitaturus est in vita, si fecerimus voluntatem eius et ambulaverimus in mandatis ipsius et dilexerimus t² quae ipse dilexit, abstinentes nos ab omni iniustitia, hoc est a concupiscentia, ab avaritia, a detractione, a falso testimonio; non reddentes malum pro malo, aut Dl iniuriam b pro iniuria, Zn aut contumeliam pro u contumelia, aut maledictum pro maledicto. 2.3 cβ² Mementote quod dominus docens dixit: nolite iudicare, ne iudicemini; dimittite, et dimittetur vobis; miseremini, et dominus miserebitur vestri; qua enim mensura mensi fueritis, eadem remetietur vobis; et quod dictum est: beati pauperes spiritu, et qui persecutionem patiuntur propter p iustitiam, quoniam rβ ipsorum est regnum caelorum.
|
3.1
Haec autem, fratres mei, non a r meipso imperans scribo vobis de iustitia, sed quoniam vos provocastis ;
3.2
propter quod neque ego, neque Dl alius similis mei mβ poterit sequi c sapientiam beati et gloriosi Pauli, qui fuit apud vos et visus est secundum faciem illis, qui tunc erant, hominibus ; qui docuit certissime atque f firmissime verbum veritatis ; qui et absens scripsit vobis epistulas, ad quas deflectimini, ut possitis aedificari in fide, quae data est vobis;
3.3
quae est mater omnium vestrum, subsequente spe, Es praecedente dilectione, quae Zn est in deo et in Christo et in proximo. Si enim quis horum intrinsecus repletus fuerit mandatis t²” iustitiae oα et habuerit dilectionem, longe est ab omni oβ” peccato.
4.1
Principium autem omnium malorum est avaritia. Scitote ergo, quia nihil intulimus in hunc mundum, neque auferre possumus. Armemur Dl armis iustitiae et doceamus nosmet ipsos primum ambulare in mandatis domini.
Et post haec etiam mulieres vestras in fide, quae data est eis, r² et dilectione et cβ²” castitate, amantes p suos viros in omni veritate et caritate, diligentes omnes aequaliter in omni continentia, et filios u² erudire in disciplina et timore dei.
4.3
Viduae vero pudicae circa fidem dei interpellent incessanter pro omnibus, elongantes se a” ab omnibus diabolicis detractionibus et falso testimonio et v2 ab omni malo; cognoscentes se ipsas, quia sunt sacrarium dei, quoniam omnia deus prospicit, et nihil eum latet, neque cogitatio, neque cα²” conscientia, neque rβ” aliquod abditum cordis.
5.1 Dl Zn Scientes ergo, quia deus non deridetur, debemus digne in mandatis eius et gloria ambulare. 5.2 v1 Similiter diaconi inculpabiles sint in conspectu s iustitiae eius, sicut dei et Christi ministri et non hominum, non criminatores, non detractores neque avari, sed omnia tolerantes, in omnibus misericordes, diligentes t in omnibus, ambulantes in veritate domini, qui factus est minister omnium ; cui si complaceamus in hoc saeculo, b" percipiemus ea, quae futura sunt, r secundum quod promisit resuscitare nos Es² a mortuis ; et si digne eo conversati fuerimus, et si crediderimus, conregnabimus cum eo. p mα² Iuvenes similiter inculpabiles sint in omnibus, omnem ignorantiam praevidentes, refrenantes semet ipsos v2² ab Dl omni malo. Bonum est enim abscidi ab omnibus f concupiscentiis mundi, quoniam omnis concupiscentia adversus oα cβ spiritum militat, quia neque fornicarii, neque molles, neque masculorum concubitores regnum dei possidebunt, neque illicita facientes. Propter quod abstineri oportet ab omnibus his. Subiecti estote presbyteris et diaconis sicut deo et Christo. Virgines in immaculata et casta conscientia ambulare. |
6.1 Et presbyteri simplices, in u omnibus misericordes, omnes ab mβ” Zn errore convertentes, omnes infirmos visitantes, viduas et pupillos et pauperes non neglegentes, sed semper providentes bona coram deo et Dl hominibus. Abstinete vos ab omni r² iracundia, a iudicio iniusto ; longe oβ estote ab omni avaritia. Non cito consentiatis adversus aliquem, ne praevaricemini rβ² t” in iudicio, scientes quia debitores sumus peccati. 6.2
Si ergo deprecamur dominum, ut nobis dimittat, debemus etiam nos dimittere. Ante conspectum c” enim oculorum Dei sumus et omnes oportet astare p ante tribunal Christi et unumquemque pro se rationem reddere. 6.3 sic ergo serviamus ei cum timore et omni reverentia secundum quod evangelizaverunt nobis apostoli domini (et prophetae annuntiaverunt adventum domini nostri Iesu Christi), a zelantes bona, abstinentes vos ab scandalis et falsis Es fratribus et qui in hypocrisim portant nomen domini, qui aberrare faciunt cα inanes homines. |
Dl Omnis enim, qui non confitetur Iesum Christum in carne Zn venisse, hic antichristus est; et qui non confitetur martyrium crucis, ex diabolo est; et qui deviaverit eloquia domini ad propria desideria, et r dixerit neque resurrectionem neque iudicium esse, hic primogenitus v1² est Satanae. 7.2 propter quod relinquentes vanitatem multorum et falsas doctrinas, ad illud, quod f traditum est nobis a principio, verbum revertamur, sobrii in orationibus et ieiunia oα tolerantes, supplicationibus u² petentes omnium t² prospectorem deum, ne nos inducat in temptationem, secundum quod dixit dominus: spiritus quidem promptus est, caro autem infirma. |
8.1 Dl Indeficienter b ergo toleremus propter spem nostram et pignus iustitiae, quod est Iesus Christus, qui sustulit peccata nostra in corpore suo super lignum, qui peccatum non fecit, s nec inventus est dolus in ore eius ; sed propter nos omnia sustinuit, ut vivamus in ipso. 8.2 imitatores ergo efficiamur tolerantiae eius, et si passi rβ²” fuerimus pro nomine eius, p glorificemus eum. hoc enim nobis indicium posuit de se ipso, et nos hoc credidimus. |
9.1 Rogo igitur omnes vos, insistere verbo iustitiae et patientiae, Dl Zn quam et oculata fide r² vidistis, non solum in beatissimis illis, Ignatio scilicet et Zosimo et Rufo, sed et in aliis, qui ex vobis sunt, et in ipso Paulo et ceteris apostolis; 9.2 confidentes quia hi omnes non in vacuo cucurrerunt, sed in fide et iustitia ; et ad debitum Es² sibi locum a domino, cui et compassi v2 sunt, abierunt, quia non hoc saeculum dilexerunt, sed eum qui pro ipsis et mα pro nobis mortuus est et a deo resuscitatus.
|
10.1 Dl In his ergo state et domini exemplar sequimini, firmi t²” in fide et immutabiles, fraternitatis oβ amatores, mβ² diligentes invicem, in veritate sociati, mansuetudine domini alterutri praestolantes, nullum Zn despicientes. 10.2 Cum potestis benefacere, nolite differre, quia eleemosyna de morte liberat. Omnes vobis invicem subiecti estote, conversationem vestram irreprehensibilem habentes u in gentibus, ut ex bonis operibus vestris et vos laudem accipiatis et dominus in vobis non blasphemetur. 10.3 Vae autem, per quem a” cα” nomen domini blasphematur. r Sobrietatem ergo docete omnes, in qua oα et vos conversamini. p |
11.1 Nimis contristatus sum pro Valente, qui f presbyter factus est aliquando apud vos, quod sic ignoret is locum, qui datus est ei. Moneo itaque, ut abstineatis vos ab avaritia et sitis casti veraces. Abstinete vos ab omni malo. 11.2 Qui autem non potest in his se gubernare, quomodo rβ alii pronuntiat hoc? Si quis non se abstinuerit ab avaritia, ab idolatria coinquinabitur et tamquam inter gentes iudicabitur, c² v1 qui ignorant iudicium domini. Aut nescimus, quia sancti mundum iudicabunt, sicut Paulus docet. 11.3 Ego autem nihil tale sensi in vobis vel audivi, in quibus laboravit beatus t Paulus, qui estis in principio epistulae eius. De vobis etenim gloriatur in omnibus Zn ecclesiis, quae deum solae tunc Es cognoverant; nos autem nondum cognoveramus. 11.4 cβ²” Dl Valde ergo, fratres, contristor pro illo et pro coniuge eius, quibus det dominus paenitentiam veram. Sobrii ergo estote r² et vos in hoc; b” et non sicut inimicos tales existimetis, sed sicut passibilia membra et errantia eos revocate, ut omnium vestrum corpus salvetis. Hoc enim agentes vos ipsos aedificatis. |
12.1 Confido enim vos bene exercitatos esse in sacris literis, et nihil vos latet. Mihi autem non est concessum modo, ut his scripturis p dictum est: irascimini et nolite peccare, et: sol non occidat super iracundiam vestram. Beatus, qui meminerit ; quod u² ego credo esse in vobis. 12.2 Deus autem et pater domini s nostri Iesu Christi, et ipse sempiternus pontifex, dei filius Iesus Christus, aedificet vos in fide et veritate et in omni mansuetudine et sine iracundia et in patientia et in longanimitate et tolerantia et castitate ; et det vobis sortem et partem inter sanctos suos et nobis vobiscum oα et Zn omnibus, qui sunt sub rβ” caelo, qui oβ credituri sunt in dominum nostrum Iesum Christum et in ipsius patrem, qui resuscitavit eum a mortuis. 12.3 Pro omnibus r sanctis orate; orate etiam pro regibus et potestatibus f et principibus atque t” pro persequentibus et odientibus vos et pro inimicis crucis, ut fructus vester manifestus sit in omnibus, mβ²” ut sitis in illo perfecti. |
13.1 Scripsistis mihi et vos et Ignatius, ut si quis vadit Dl ad Syriam, deferat a literas meas, quas fecero ad vos, si habuerimus cβ tempus opportunum sive ego, seu legatus, Es² quem misero pro vobis. 13.2 Epistulas sane v2² Ignatii, quae transmissae sunt vobis ab eo, et alias quantascumque apud nos habuimus, transmisimus vobis, secundum quod mandastis; quae sunt p subiectae huic epistulae, ex quibus magnus vobis erit profectus. Continent enim fidem, patientiam et omnem aedificationem ad dominum nostrum pertinentem, mα² et de ipso Ignatio et de his, qui cum eo sunt, quod certius agnoveritis, significate. |
14
Haec vobis scripsi per Crescentem, quem in praesenti Zn commendavi vobis et nunc commendo. Conversatus est enim nobiscum inculpabiliter; r² credo quia et vobiscum v1² similiter. Sororem autem eius habebitis commendatam, cum venerit ad vos. Incolumes estote in domino Iesu Christo u in gratia cum omnibus vestris. Amen.
Martyrium Ignatii 14.2-3
2. Sed et Polycarpus episcopus Smyrnaeorum meminit eius, Philippensibus scribens ac dicens: Rogo igitur omnes vos oboedientiae operam dare et meditari patientiam, quam oculata fide vidistis non solum in beatis illis, Ignatio et Rufo et Zosimo, sed et in aliis, qui ex vobis sunt et in ipso Paulo et ceteris, qui cum eo crediderunt, quoniam hi omnes non in vacuum cucurrerunt, sed in fide et iustitia et in debitum sibi a Domino locum abierunt et ad eum, cui commortui sunt. Non enim praesens saeculum dilexerunt, sed eum qui pro nobis mortuus est Christum et a Deo resuscitatus.
3. Et iterum: Habetis epistolas Ignatii, quae transmissae sunt vobis ab eo, et alias, quantascunque invenimus apud nos, transmisimus vobis secundum quod petistis, quae sunt subiunctae huic epistolae, ex quibus magne iuvamini.
Continent namque fidem et patientiam, quae est in Domino nostro.